مقدار مصرف قرص آهن در نوجوانان

کمبود آهن و کم خونی ناشی از آن، از مشکلات اصلی تغذیه ای و بهداشتی کشور است. گروه هایی که بیشتر در معرض کم خونی فقر آهن قرار دارند شیرخواران، کودکان زیر 6 سال، نوجوانان )بخصوص دختران نوجوان( و زنان در سنین باروری بخصوص زنان باردار هستند. پسران و نوجوانان و مردان بالغ هم دچار کم خونی فقر آهن می شوند، اما آنها کمتر در معرض خطر هستند.

جهت ساخت گلبول های قرمز خون، آهن ضروری است. اگر برای ساختن گلبولهای قرمز خون، آهن به مقدار کافی در دسترس بدن نباشد، ذخایر آهن بدن کم و فقر آهن نمایان می شود.

آهن مهم ترین ماده اولیه برای ساختن گلبولهای قرمز خون است. البته علاوه بر آهن، مواد مغذی دیگر هم مثل اسید فولیک، ویتامینB6، ویتامین B12، ویتامین C و پروتئین برای خون سازی لازم است که با توجه به رژیم غذایی فراهم می شود.

کم خونی و فقر آهن بیشتر در کسانی دیده می شود که در حال رشد و سن بلوغ هستد. این امر در دختران نوجوان خطرناک تر است. دختران به دلیل خون ریزی های ماهانه و سن رشد، در خطر هستند و دچار کم خونی میشوند.

دختران نوجوان اگر مبتلا به فقر آهن باشند، باید به پزشک مراجعه کنند و تحت درمان 4 تا 6 ماهه قرار گیرند.اگر دچار فقر آهن نیستند، یک هفته در ماه قرص آهن برای نوجوانان مناسب است.

علائم کم خونی فقر آهن

رنگ پریدگی دائم زبان و مخاط داخل پلک چشم و لب ها، احساس ضعف و خستگی، کمرنگ شدن خطوط کف دست، سیاهی رفتن چشم، سرگیجه، سردرد، بی اشتهایی، حالت تهوع، خواب رفتن و سوزن سوزن شدن دستها و پاها درافرادی که دچار کم خونی هستند، مشاهده می شود.

کودکان و دانش آموزانی که دچار کم خونی فقر آهن هستند، همیشه احساس خستگی و ضعف می کنند. این افراد اکثراً از ورزش و فعالیت های بدنی دوری می کنند و یا در هنگام ورزش کسل هستند.

کم خونی فقر آهن عامل کاهش قدرت یاد گیری و در نتیجه افت تحصیلی دانش آموز است.