کمبود آهن رشد کودک را به تاخیر می‌اندازد و عوارض زیر را ایجاد می‌کند:
- کم اشتهایی
- گوشه‌گیری
- ضعف عضلانی
- کاهش بهره هوشی
- کاهش قدرت یادگیری
- کاهش قدرت تمرکز
- خستگی زودرس
- احساس ضعف و بی حالی
- تاخیر در مهارت‌های حرکتی
- کمبود رشد طبیعی ( وزن و قد )
- کاهش مقاومت بدن در برابر بیماری ها
مصرف قطره آهن باید از شش ماهگی کودک و همزمان با شروع تغذیه کمکی او شروع شده و تا پایان 2 سالگی بصورت روزانه (روزی 15-10 قطره) ادامه یابد. بعد از 2 سالگی، در صورتی که رشد کودک با توجه به نمودارهای قد و وزن همچنان دچار افت باشد، وی تحت مراقبت ویژه مراکز بهداشتی قرار می گیرد و بسته به سنش، لازم است روزی یک قاشق چایخوری یا مرباخوری از مکمل آهن را بصورت قطره یا شربت دریافت کند. در صورت لزوم برای بچه های بزرگتر(مثلا 5 سال به بالا)، مصرف مکمل ها ممکن است به شکل قرص و بصورت یک روز در میان ادامه یابد.
تاثیر آهن در بدن انسان و اهمیت آن
بدون آهن کافی، بدن کودک نمی تواند هموگلوبین بسازد و گلبول های قرمز کمتری ایجاد می کند.
این بدان معنی است که بافت ها و اندام ها اکسیژن لازم برای ادامه حیات خود را دریافت نمی کنند. آهن یک ماده معدنی است که در گیاهان، حیوانات و همه موجودات زنده یافت می شود. این ماده یکی از عناصر مهم هموگلوبین است؛ بخشی از گلبول های قرمز خون که اکسیژن را از ریه ها به بدن منتقل می کند. آهن به هموگلوبین قدرت “حمل” (اتصال به اکسیژن در خون) می دهد به این ترتیب اکسیژن به هر جا که لازم است می رسد. کودکان می توانند با خوردن غذاهایی مانند گوشت و سبزیجاتی که برگ های سبز تیره دارند، آهن لازم برای بدن خود را دریافت کنند. آهن به برخی غذاها مانند شیر خشک و غلات نیز اضافه می شود.
