بارداری هنگامی اتفاق می افتد که تخمک زن توسط یک اسپرم مرد بارور شده و سلول جفت تشکیل شود. این سلول به دیواره رحم متصل می شود و رشد می کند. در صورتی که رشد آن طبیعی نباشد، توده های غیرطبیعی ایجاد شود و علائم خاصی را نشان دهد، می توان گفت بارداری پوچ رخ داده است.
علائم بارداری پوچ
بارداری پوچ در ابتدا مانند بارداری طبیعی می باشد، اما در ادامه علائمی را نشان می دهد که شامل موارد زیر است:
- حالت تهوع و استفراغ شدید
- خونریزی به رنگ قهوه ای تیره تا قرمز روشن از واژن در سه ماهه اول بارداری
- دفع کیست هایی به شکل خوشه های انگور
- پره اکلامپسی که موجب افزایش فشار خون مادر و دفع پروتئین از ادرار بعد از هفته بیستم بارداری می شود.
- فشار خون بالا
- رشد نامتناسب رحم
تشخیص حاملگی پوچ از طریق سونوگرافی
- عدم تشخیص جنین در کیسه بارداری (۱۸ میلی‌متر) توسط سونوگرافی ترانس واژینال
- عدم تشخیص جنین در کیسه بارداری (۲۰ میلی‌متر) توسط سونوگرافی ترانس شکمی
- طرح کلی کیسه نامنظم یا ناقص باشد
- عدم شناسایی کیسه زرده در کیسه بارداری (۱۳ میلی‌متر)
- پایین بودن غیرطبیعی کیسه بارداری
انواع حاملگی پوچ
بارداری پوچ کامل: جنین یا جفت طبیعی وجود ندارد.
بارداری پوچ جزیی: ممکن است جفت جنین تشکیل شده باشد، ولی بافت جفت غیر طبیعی است. شاید جنین تشکیل شده باشد، اما قادر به زنده ماندن نیست و معمولاً در اوایل بارداری سقط می شود.
علت بارداری پوچ
- احتمال بروز حاملگی پوچ با افزایش سن مادر و در مادران بالای 35 سال بیشتر می‌شود؛ اما در تحقیقات اخیر افزایش سن پدر نیز زمینه‌ساز حاملگی پوچ شناخته شده است.
- زنانی که دیابت دارند و از کمبود ید و تیروئید رنج می‌برند، احتمال بیشتری دارد که دچار حاملگی پوچ گردند.
- معمولاً زنانی که 2 بار سقط جنین و حاملگی پوچ را تجربه کرده‌اند، 28 درصد بیشتر احتمال حاملگی پوچ و سقط جنین را خواهند داشت.
- یکی از علل بروز حاملگی پوچ مربوط به مشکلات رحم و سرویکس (دهانه رحم) است.
- آزمایش‌های آمنیوسنتز و بیوپسی کوریون (CVS)، با احتمال پایین می‌تواند باعث سقط جنین شود.
- یکی از علل زمینه ساز بروز حاملگی پوچ، مصرف مواد مخدر و الکل در زنان است که این امر می تواند منجر به بارداری پوچ شود.
درمان بارداری پوچ
- داروها: پزشک برای بهبودی رحم و جلوگیری از رشد سلول های مولار، داروهای خاصی را تجویز می کند.
- کورتاژ: کورتاژ برای برداشتن بافت مولار از پوشش داخلی رحم استفاده می شود که بین 15 تا 30 دقیقه طول می کشد. بعد از آن، مرتب سطح هورمون hcg اندازه گیری می شود تا زمانی که به میزان نرمال برسد. این کار ممکن است بین 6 ماه تا یک سال طول بکشد تا اطمینان حاصل شود که هیچ بافت مولاری در رحم وجود ندارد. البته توصیه می شود در این مدت، از بارداری جلوگیری گردد. باردار شدن، میزان هورمون HCG را تغییر می دهد و تشخیص بافت مولار را سخت می کند.
- شیمی درمانی: شیمی درمانی روشی است که برای نابودی سلول های سرطانی به کار برده می شود. دراین روش، توانایی باروری زن تحت تاأیر قرار نمی گیرد و معمولاً 2 تا 6 ماه پس از پایان شیمی درمانی، قاعدگی شروع می شود.
- خارج کردن رحم: اگر بافت مولار در رحم زیاد باشد و بیمار قصد بارداری مجدد را نداشته باشد، پزشک ممکن است روش برداشتن رحم را انتخاب کند. هیسترکتومی روش جراحی برای برداشتن رحم می باشد.
